วันอังคารที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

จะรู้ก็ต่อเมื่อ

จะรู้ว่าโลกนี้ . . . มันกว้างใหญ่
ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . ออกเดินทาง


จะรู้คุณค่าของอะไร . . . ในสักอย่าง
ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . เสียมันไป






จะรู้ความหมาย . . . ของฟ้าหลังฝน
ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้น . . . มันมาได้


จะรู้ว่ายังมีเรื่อง . . . อีกมากมาย
ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจ . . . ยอมรับมัน

จะรู้ว่าในหนังสือ . . . มีอะไร
ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . ลองเปิดอ่าน






จะรู้เวลา . . . ของดอกไม้บาน
ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าตาม . . . อยู่อย่างนั้น


จะรู้ว่าเสียงหัวเราะ . . . มันมีค่า
ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตา . . . ในสักวัน






จะรู้ถึงความในใจ . . . ของกันและกัน
ก็ต่อเมื่อเราได้พูด . . . มันออกไป


จะรู้ว่าอะไร . . . ที่เรียกว่าคิดถึง
ก็ต่อเมื่อในความคิดคำนึง . . . มีใครสักคน







จะรู้ความหมายในคำรัก . . . สักหน
ก็ต่อเมื่อมีใครบางคน . . . ให้หวั่นไหว


จะรู้ว่าค่ำคืนนี้ . . . คงไม่เงียบเหงา
ก็ต่อเมื่อทุกเรื่องเล่า . . . ได้มีโอกาสบอกไป

ไม่มีความคิดเห็น:

เกี่ยวกับฉัน

รูปภาพของฉัน
Thailand
คติ - ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว - ชีวิตพ่ายแพ้ได้ แต่ไม่ใช่การยอมแพ้ นิสัย - ร่าเริง ไม่ค่อยพูด โกรธง่ายหายเร็ว รักเพื่อน ยิ้มง่าย ขี้กังวล คิดมาก

คลังบทความของบล็อก